Lockheed A-28 Hudson: ένα υπερπολύτιμο όπλο στην υπηρεσία της RAF – Mέρος Β’

Mετά τα μέσα του 1940, οι 206 και 220 Μοίρες των Hudsons μετακινήθηκαν νοτίως για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους περιπολώντας και εποπτεύοντας τα παράλια της Δουνκέρκης. Αν και η κύρια αποστολή τους ήταν η αποκοπή επικοινωνίας και υποστηρίξεως των ταχέων γερμανικών Ε- boats από μεταγωγά σκάφη, σημείωσαν, μολαταύτα, και εναέριες επιτυχίες.

Την 1^η Ιουνίου, η 220^η κατέρριψε τρία Ju 87 Stukas. Η δε 206^η αναχαίτησε στις 3 Ιουνίου την επίθεση ενός σχηματισμού με Bf 109 εναντίον μιας περιπόλου μαχητικών/καταδυτικών βομβαρδιστικών Blackburn Skuas. Η προσπάθεια επέφερε καρπούς με την κατάρριψη τριών γερμανικών μαχητικών.

Η τελευταία κατέγραψε στο ενεργητικό της και την ασφαλή απομάκρυνση του Πολωνού στρατηγού Sikorski μαζί με ολόκληρο το επιτελείο του από το Μπορντό της Γαλλίας την 19^η Ιουνίου του 1940. Μετά το Καλοκαίρι του 1940, οι πέντε Μοίρες Hudsons επέστρεψαν στα καθήκοντα περιπολιών επάνω από τη Βόρεια Θάλασσα. Σημειωτέον, έξι ακόμη Μοίρες ενισχύθηκαν με τα συγκεκριμένα αεροσκάφη κατά τη διάρκεια του 1941.

Την ίδια περίοδο (1941-1942), οι αποστολές των Hudsons της Παράκτιας Διοίκησης επεκτάθηκαν περισσότερο. Επιχειρώντας από βάσεις της δυτικής ακτής, πραγματοποιούσαν ανθυποβρυχιακές περιπολίες επάνω από τον Ατλαντικό. Η 269^η Μοίρα ήταν η πρώτη που μετακινήθηκε ακόμη μακρύτερα, στην Ισλανδία, παραμένοντας εκεί από τον Απρίλιο του 1941 έως τον Ιανουάριο του 1944. (Κατόπιν μετέβη στις Αζόρες, εκτελώντας διασωστικές αποστολές και αναλαμβάνοντας μετεωρολογικά καθήκοντα.) Η 53^η μεταφέρθηκε τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1942 στο Rhode Island για να ενισχύσει το Ναυτικό των ΗΠΑ και την USAAF στον πόλεμο εναντίον των U-boats κατά μήκος των αμερικανικών παραλιών. Λίγο αργότερα (Αύγουστος-Νοέμβριος του 1942) εστάλη στο Trinidad, περιπολώντας επάνω από την Καραϊβική. (Το Φεβρουάριο του 1943, αντικατέστησε τα αεροσκάφη της με βομβαρδιστικά Armstrong Whitworth Whitley.)

Το Φεβρουάριο του 1942, Hudsons συμμετείχαν στις προσπάθειες βυθίσεως ή έστω αποτροπής  των βαρέων Scharnhorst, Gneisenau και Prinz Eugen από το να επιστρέψουν στις ναυτικές τους βάσεις επί γερμανικού εδάφους. Δυστυχώς η επιχείρηση δεν στέφθηκε με επιτυχία. Οι 59 και 407 Μοίρες κατέγραψαν δύο απώλειες στις 12 Φεβρουαρίου, ενώ η 500^η έχασε ένα αεροπλάνο στις επιθέσεις της επομένης ημέρας.

Αν και τα Hudsons αποδείχτηκαν άξιοι αντικαταστάτες των πεπαλαιωμένων Ansons, δε διέθεταν το απαιτούμενο βεληνεκές για περιπολίες σε ολόκληρο το πλάτος του Ατλαντικού. Αυτό που πλέον χρειαζόταν η Παράκτια Διοίκηση ήταν τετρακινητήρια βαρέα βομβαρδιστικά. Η 220^η Μοίρα θα γινόταν η πρώτη που το Δεκέμβριο του 1941 αντικατέστησε τα Hudsons με Β-17 «flying fortresses» και ακολούθησε η 206^η τον επόμενο χρόνο. Αντιθέτως, η 59^η και η 224^η  ανανέωσαν το στόλο τους με B-24 «Liberators».

Στα τέλη του 1941, τέσσερις Mοίρες μετέφεραν τα Hudsons τους στο Γιβραλτάρ για να λάβουν μέρος στην επιχείρηση «Πυρσός», την αμερικανο-βρετανική απόβαση στη γαλλοκρατούμενη Βόρεια Αφρική, αλλά εξακολουθούσαν να επιχειρούν επάνω από τη Μεσόγειο έως τα τέλη του 1943-1944. Από αυτές, η 500^η ήταν η πρώτη που αντικατέστησε τα διαθέσιμα αεροσκάφη της με τα Lockheed Venturas μεταξύ Δεκεμβρίου 1943 και Απριλίου 1944. Η 48^η και 233^η εφοδιάστηκαν με «Ντακότες», αναλαμβάνοντας, από το 1944, αποστολές μεταφοράς προμηθειών και προσωπικού, ενώ η 608^η έπαψε να υπάρχει από το τέλος Ιουλίου του 1944. Από τις εναπομείνασες, η 320^η συνέχισε να επιχειρεί με μεσαία βομβαρδιστικά Mitchell, ενώ η 407^η με Wellington.

Ένας μικρός αριθμός από Hudsons χρησιμοποιήθηκε από τη 1^η Μονάδα Φωτογραφικής Αναγνώρισης, δρώντας επάνω από τη Γερμανία υπό την κάλυψη χαμηλών νεφών. Ο εξοπλισμός των καμερών μεταφέρθηκε στο ρύγχος και τα πλαϊνά παράθυρα.

Tα Hudsons της RAF στην Άπω Ανατολή

Tο Δεκέμβριο του 1941, όταν οι Ιάπωνες «εισήγαγαν» την Αμερική στον Β’ Π.Π. μετά την επίθεση στο Πέρλ Χάρμπορ, η RAF δεν είχε ακόμη κανένα από τα Hudsons της στο θέατρο του Ειρηνικού. Αρκετά εστάλησαν κατόπιν για να ενισχύσουν την 62^η Μοίρα που ως τότε επιχειρούσε με Bristol Blenheims και υφίστατο μεγάλες απώλειες στη Malaya. Δυστυχώς, η κατάσταση δεν αντεστράφη ποτέ, γι’αυτό διαλύθηκε και τα διαθέσιμα αεροσκάφη της ενετάχθησαν στην 1^η  Μοίρα της Αυστραλιανής Πολεμικής Αεροπορίας (RAAF).

Σοβαρά προβλήματα αντιμετώπιζε επίσης και η 139^η Μοίρα, η οποία είχε ενισχυθεί με Hudsons το Δεκέμβριο του 1941 για να εκτελούν αναγνωριστικές αποστολές πάνω από τον Κόλπο της Βεγγάλης στην Ινδία. Κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής εισβολής στη Βιρμανία, η Μοίρα υπέστη μεγάλες πανωλεθρίες στα ανοικτά των ακτών της Βιρμανίας. Εν συνεχεία άλλαξε νούμερο και έγινε 62^η. Το Σεπτέμβριο του 1942, ξεκίνησε εκ νέου δράση στη Βιρμανία. Διατήρησε τα Hudsons έως το Μάϊο του 1943, τα οποία επιχειρούσαν ως βομβαρδιστικά επάνω από την ακτή Arakan.

Η 353^η ήταν η τρίτη μοίρα με Hudsons που σχηματίστηκε στην Άπω Ανατολή κατά την 1η Ιουνίου του 1942. Για τον επόμενο χρόνο εκτελούσε θαλάσσιες περιπολίες πάνω από τη Βεγγάλη. Πριν τον Αύγουστο του 1943, ανέλαβε υπηρεσίες μεταφοράς αεροπορικής αλληλογραφίας, διατηρώντας τα ίδια αεροσκάφη έως τον Οκτώβριο του 1944.