Είναι γνωστή η αγάπη των Αρχαίων Ελλήνων για το κρασί. Πληροφορίες που προσλαμβάνουμε από την Γραμμική Β΄ μας οδηγούν στην υπόθεση πως ο Διόνυσος ως αρχαία θεότητα ήταν ήδη γνωστός στον 12ο αιώνα Π.Κ.Ε. Η λατρεία του σχετίζεται με τους εορτασμούς της βλάστησης, της ιερής τρέλας που προκαλεί η πόση του οίνου και της γονιμότητας. Μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Vegetation History and Archaeobotany, φανερώνει πως ο οίνος, δεν ήταν το μόνο αλκοολούχο ποτό των Αρχαίων.
Οι αρχαιολόγοι ανάσκαψαν δυο πανάρχαια εργαστήρια ζυθοποιίας, ένα στο Αρχοντικό και ένα στην Αγρισσα που χρονολογούνται στη 3η χιλιετία πΧ. Πρόκειται για τις αρχαιότερες ενδείξεις παρασκευής μπύρας στη χώρα μας, που έχουν βρεθεί ποτέ. “Πρόκειται για αναπάντεχα ευρήματα, διότι μέχρι σήμερα ξέραμε περισσότερα για το κρασί“, δήλωσε η Τάνια Βαλαμώτη, αναπληρώτρια καθηγήτρια του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ανακαλύφθηκαν χιλιάδες φυτρωμένοι σπόροι δημητριακών που χρονολογήθηκαν μεταξύ του 2100-2000 πΧ στο Αρχοντικό που αντιστοιχεί στη πρώιμη Εποχή του Χαλκού, ενώ οι σπόροι στην Άγρισσα, χρονολογήθηκαν στη πρώιμη προς μέση Εποχή του Χαλκού, δηλαδή μεταξύ 2100-1700 πΧ. Οι σπόροι θα πρέπει να φυτρώναν για να επιτευχθεί ζύμωση και να μετατραπεί το άμυλο των δημητριακών σε σάκχαρα. Βρέθηκαν επίσης 75 κούπες που ίσως χρησίμευαν ως “μπυροπότηρα”, καθώς και ένα κτίριο δύο θαλάμων στην Άγρισσα.
Οι πρώτες αναφορές για ζυθοποιία, απαντούνται στο Έπος του Γκιλγκαμές, που γράφτηκε κάπου στο 2100 πΧ, ενώ οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, σίγουρα απολάμβαναν τη μπύρα τους, τουλάχιστον από τη 4η χιλιετία πΧ. Τα ευρήματα στη χωρα μας όμως, φανερώνουν πως και οι Αρχαίοι Έλληνες, ήταν λάτρεις του συγκεκριμένου ποτού.