Το Ρ.24 ήταν κατά την έναρξη της Ιταλικής επίθεσης στις 28 Οκτωβρίου 1940, το αεροσκάφος που βρισκόταν στη πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στη πολυάριθμη και καλύτερα εξοπλισμένη Regia Aeronautica.
Το Ρ.24 ήταν αεροσκάφος Πολωνικής κατασκευής και προέλευσης. Πρωτοπέταξε το 1933 και την εποχή του ξεσπάσματος του 2ου ΠΠ, εθεωρείτο σχετικά ξεπερασμένο. Στα χέρια των Ελλήνων πιλότων όμως, θα γράψει λαμπρές σελίδες δόξης για την Ελληνική Βασιλική Αεροπορία (ΕΒΑ). Η σχεδίαση του αεροσκάφους ήταν συμβατική και ξεπερασμένη για τα δεδομένα του 1940. Διέθετε πτέρυγα τύπου “γλάρου”, μη αναδιπλούμενα σκέλη αποπροσγείωσης, μέγιστη ταχύτητα τα 430 χλμ/ώρα και ακτίνα δράσης τα 700 χλμ.
Παραγγέλθηκαν δύο τύποι, 30 P.24F και έξι P.24G και παραδόθηκαν το 1937-38. Μοιράστηκαν σε τρεις Μοίρες Διώξης, την 21η στα Τρίκαλα, την 22η στη Θεσσαλονίκη και την 23η στη Λάρισα.
Αν και τα ελληνικά αεροσκάφη διέθεταν σχετικά ικανό κινητήρα και ισχυρό οπλισμό, υπολοιπόταν σε ταχυτήτα των αεροσκαφών που κλήθηκαν να αντιμετωπίσει (CR.42, MC.200, G.50).
Η ΕΒΑ παρέλαβε συνολικά 36 PZL που βρέθηκαν απέναντι σε 180 ιταλικά μαχητικά ανωτέρων επιδόσεων όπως το Macci 200 και το Fiat G50bis. Τη πρώτη μέρα των εχθροπραξιών τα Ρ.24 ενεπλάκησαν σε αερομαχία με ένα σμήνος βομβαρδιστικών SM-79 συνοδευόμενα από μαχητικά CR-42 που είχαν ως αποστολή το βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης. Αν και δε σημειώθηκαν καταρρίψεις, ο εχθρικός σχηματισμός αποχώρησε άπρακτος.
Η πιο γνωστή κατάρριψη με Ρ.24 ήταν αυτή που πραγματοποίησε ο Υποσμηναγός Μαρίνος Μητραλέξης εναντίον Ιταλικού βομβαρδιστικού Cant Z-1007bis. Όταν εξάντλησε τα πυρομαχικά του εμβόλισε το βομβαρδιστικό στην ουρά με αποτέλεσμα να το αναγκάσει σε ανώμαλη προσγείωση. Κατόπιν προσγείωσε το αεροσκάφος πλησίον της συντριβής και με το υπηρεσιακό του περίστροφο συνέλαβε το πλήρωμα. Συνολικά τα Ελληνικά μαχητικά πέτυχαν 36 καταρρίψεις.
Το PZL.24F οπλισμένο με δύο πυροβόλα Oerlikon FF 20mm και δύο πολυβόλα Skoda LK 32, έδωσε στους Έλληνες πιλότους ένα προσωρινό πλεονέκτημα, μέχρι η έλλειψη πυρομαχικών και ανταλλακτικών ανάγκασαν την ΕΒΑ να εξοπλίσει όλα τα P.24F με 4x Colt-Browning 7.7 mm MG40. Μέχρι τον Απρίλιο του 1941, η έλλειψη ανταλλακτικών και η φθορά από τις συνεχείς επιχειρήσεις, αναγκάσε την ΕΒΑ να συγχωνεύσει τα πέντε επιζώντα PZL.24s σε μία μοίρα μαζί με πέντε Gloster Gladiator Mk I και II και δύο εναπομείναντα MB.151. Τα ελληνικά PZL όμως δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη και πέτυχαν ακόμη 4 επιβεβαιωμένες καταρρίψει (δύο Hs-126, ένα Ju-87B και ένα Do-17). Σύμφωνα με το haf.gr, τα συνολικά εχθρικά αεροσκάφη που καταρρίφθηκαν από τα ελληνικά PZL, ανέρχονται σε 40 (36 ιταλικά και 4 γερμανικά)
Τα P.24 αν και ξεπερασμένα, απέδωσαν αξιοπρεπρως ενάντια ενός ισχυρότερου αντιπάλου. Σήμερα υπηρετούν στη Πολεμική Αεροπορία πυροσβεστικά αεροσκάφη PZL Μ-18 Dromader.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό.
