Στις 30 Ιανουαρίου 1923 υπογράφηκε στην Λωζάνη από εκπροσώπους των κυβερνήσεων Ελλάδας (Ελευθέριος Βενιζέλος) και Τουρκίας η «Σύμβαση Περί Ανταλλαγής Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών». Αφορούσε περίπου 2.000.000 άτομα ήτοι 1.500.000 Έλληνες της Ανατολίας και 500.000 Μουσουλμάνους στην Ελλάδα.
Έξι μήνες μετά, υπογράφτηκε η συνθήκη της Λωζάνης, που όριζε τις εδαφικές διαφορές μεταξύ της Ελλάδας και του νέου τότε κράτους της Τουρκίας που διαδέχθηκε την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σχεδόν 100 χρόνια μετά, οι διεκδικήσεις της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας με αφορμή το πληθυσμιακό ζήτημα παραμένουν αναλλοίωτες αφού αφενός μεν ο ελληνικός πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης ξεριζώθηκε βίαια με το πογκρόμ του 1955 αφετέρου δε στην Θράκη η Τουρκία σταθερά προσπαθεί να εγείρει θέμα «τουρκικής» και δη καταπιεζόμενης μειονότητας.
Η συνθήκη της ανταλλαγής πληθυσμών Ελλάδας – Τουρκίας
