H Σαουδική Αραβία υπήρξε ο μοναδικός εξαγωγικός πελάτης του Tornado και μάλιστα και για τις δυο σημαντικότερες εκδόσεις του, την έκδοση κρούσης IDS και την έκδοση αεράμυνας ADV.
Η περιβόητη συμφωνία πώλησης γνωστή ως Al-Yamamah υπογράφτηκε τον Σεπτέμβριο του 1985 και περιλάμβανε την πώληση των αεροσκαφών καθώς και την παροχή υπηρεσιών τεχνικής υποστήριξης αλλά και πρόγραμμα εκπαίδευσης για το ιπτάμενο προσωπικό.
Το δε αξιοσημείωτο σε εκείνη την συμφωνία ήταν το αντάλλαγμα που δεν ήταν κάποιο σκληρό συνάλλαγμα, αλλά η προμήθεια 600.000 βαρελιών πετρελαίου σε καθημερινή βάση για αρκετά από τα επόμενα έτη.
Στα πλαίσια της αρχικής συμφωνίας, η Σαουδική Αραβία παρήγγειλε 24 Tornado ADV και 48 Tornado IDS. Ειδικά όσον αφορά τα αεροσκάφη της έκδοσης ADV, η βασιλική Αεροπορία της Σαουδικής Αραβίας παρέλαβε το πρώτο τον Φεβρουάριο του 1989.
H Σαουδική Αραβία γενικά δεν έμεινε ικανοποιημένη από τις επιδόσεις του ADV ως μαχητικού αεροσκάφους και μάλλον αναμενόμενα αφού το ADV είχε σχεδιαστεί με βάση ένα αεροσκάφος κρούσης, συνεπώς μπορούσε μόνο να προσαρμοστεί για τον ρόλο της αναχαίτισης κι όχι της αερομαχίας.
Για να ανατρέψει την εικόνα αυτή, η Σαουδική Αραβία αναζήτησε άλλο μαχητικό αεροσκάφος για τον ρόλο αυτό, και το βρήκε στο αμερικανικό F-15, αριθμό των οποίων παρέλαβε από το 1990 και μετά. Μάλιστα για τον λόγο αυτό ακύρωσε περαιτέρω παραγγελίες ADV.
Το 1991, κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Desert Storm στο γειτονικό Ιράκ, τα αραβικά Tornado ADV πέταξαν 451 αποστολές CAP, ωστόσο και οι δυο καταρρίψεις σε αερομαχίες που πέτυχαν οι Σαουδάραβες πιστώθηκαν σε μαχητικά F-15.
Τελικά το 2006, ανακοινώθηκε ότι ο στόλος αεροσκαφών Tornado της Σαουδικής Αραβίας θα περνούσε από πρόγραμμα αναβάθμισης μέχρι την παραλαβή των καινούριων Eurofighter Typhoon.
Με την άφιξη των αεροσκαφών αυτών ωστόσο, τα ADV άρχισαν να αποσύρονται πρόωρα, χωρίς καν να συμπληρώσουν 20 χρόνια υπηρεσίας κάποια από αυτά, αφού καννιβαλίστικαν για προσπορισμό ανταλλακτικών για τα υπόλοιπα Tornado.