Στις 27 Νοεμβρίου 1942, οι Γάλλοι επέλεξαν να βυθίσουν μόνοι τους τα πλοία τους του γαλλικού στόλου στο ναύσταθμο της Τουλόν προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των Γερμανών που είχαν καταλάβει την χώρα πριν δυο χρόνια.
Ο γαλλικός στόλος βρισκόταν αγκυροβολημένος στην Τουλόν, στη νότια Γαλλία που ήταν μέρος της Γαλλίας του Βισύ, που ουσιαστικά ήταν η δοσιλογική κυβέρνηση συνεργασίας με τους κατακτητές. Τυπικά ήταν μέρος των Ενόπλων Δυνάμεων της Γαλλίας του Βισύ, που επισήμως είχε κηρύξει ουδετερότητα.
Ωστόσο η εισβολή των συμμάχων στη Βόρεια Αφρική δεν άφησε περιθώρια στην γερμανική διοίκηση που με αυτό σαν αφορμή επιχείρηση να καταλάβει την Τουλόν για να απορροφήσει τα γαλλικά πλοία και να τα χρησιμοποιήσει για επιχειρήσεις στην Μεσόγειο.
Συνολικά οι Γάλλοι πρόλαβαν να βυθίσουν ή να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες ζημιές σε 77 από τα μεγαλύτερα πλοία του στόλου, συμπεριλαμβανομένων όλων των θωρηκτών, καταδρομικών και αντιτορπιλικών καθώς και των περισσότερων υποβρυχίων.
Οι Γερμανοί μπόρεσαν να καταλάβουν μόνο μερικές δεκάδες μικρότερα κι αφοπλισμένα πλοία. Ωστόσο η ναυτική τους παρουσία στην Μεσόγειο δεν επρόκειτο να ενισχυθεί με τα μεγαλύτερα και πιο αξιόλογα γαλλικά πλοία.
Η κίνηση αυτή αν και στέρησε τη ναζιστική Γερμανία από πολύτιμες και αναντικατάστατες μονάδες επιφάνειας σε μία κρίσιμη καμπή του πολέμου, έτυχε και δριμείας κριτικής, όπως από τον Γάλλο στρατάρχη Σαρλ ντε Γκωλ, που πίστευε ότι θα ήταν προτιμότερο τα πλοία να είχαν διατεθεί στις ελεύθερες γαλλικές δυνάμεις στη βόρεια Αφρική, έστω και με κίνδυνο των πληρωμάτων.
Μετά την βύθιση του γερμανικού στόλου στο Σκάπα Φλόου κατά την διάρκεια του Α’ ΠΠ, η βύθιση του γαλλικού ήταν η πλέον μαζική καταστροφή μονάδων επιφάνειας.
Πρώτη δημοσίευση 27/11/2018
