Ο Μέγας Κωνσταντίνος (c.280 – 337 μΧ), είναι ο πρώτος αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Λίγο πριν τη μάχη της Μουλβίας Γέφυρας, ο Κωνσταντίνος βίωσε ένα όραμα. Ο Κωνσταντίνος είδε στον ουρανό το σημάδι ΧΡ και/η «Εν τούτο Νικά», το οποίο εξέλαβε ως θεϊκό όραμα. Η γέφυρα ήταν στον Τίβερη, έξω από τα τείχη, περίπου 12 χλμ από τη Ρώμη (σημερινό Ponte Milvio, βόρειο προάστιο της Ρώμης).
Τα θεϊκά οράματα
Ο Μέγας Κωνσταντίνος, εκτός από ειδωλολάτρης (βαπτίστηκε χριστιανός λίγο πριν πεθάνει), ήταν και προληπτικός. Το όραμα του «Εν Τούτο Νίκα», δεν ήταν το μοναδικό που είχε βιώσει, σύμφωνα με ιστορικές πηγές.
Το 310 μ.Χ. σε ένα Ιερό του στη Γαλατία εμφανίστηκε σε όραμα στον Κωνσταντίνο, ο θεός Απόλλωνας συνοδευόμενος από τη Νίκη και προσφέροντάς του δάφνινα στεφάνια, όπου ήταν χαραγμένο το σύμβολο του αριθμού τριάντα (τρία Χ) (πηγή: Οι τελευταίοι εθνικοί – Pierre Chuvin). Προφανώς ο Κωνσταντίνος ήθελε να χριστεί αυτοκράτορας (οι εμφύλιοι πόλεμοι της τετραρχίας δεν είχαν ακόμη τελειώσει), ελέω θεού, δηλαδή εκλεκτός του θεού και προστάτης των λεγεωνάριων. Παρά τις περί του αντιθέτου αντιλήψεις, δηλαδή πως το ρωμαϊκό στράτευμα περιλάμβανε πολλούς χριστιανούς στρατιώτες, στη πραγματικότητα η πλειοψηφία τους λάτρευαν τον θεό Ήλιο (Απόλλωνα).
Tyler-Laughlin
Το δεύτερο όραμα του Μ. Κωνσταντίνου, συνδέεται με τη μάχη της Μουλβίας Γέφυρας, στην οποία κατανίκησε τον Μαξέντιο και άνοιξε το δρόμο στο να γίνει ο μοναδικός κυρίαρχος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Άρρηκτα συνδεδεμένο με τη μάχη που επρόκειτο να δοθεί, είναι το περίφημο όραμα του Κωνσταντίνου, την παραμονή της μεγάλης σύγκρουσης: ο φωτεινός σταυρός, που σχηματιζόταν με τα ελληνικά γράμματα Χ-Ρ, με την επιγραφή «Εν τούτω νίκα» (στα λατινικά: in hoc signo vinces). Σύμφωνα με τον Λακτάντιο, το όραμα ήταν ένα όνειρο το προηγούμενο βράδυ της μάχης, στο οποίο ο Ιησούς, εμφανίστηκε στον Κωνσταντίνο, ζητώντας την αναγραφή του ΧΡ στις ασπίδες των στρατιωτών. Η άλλη πηγή είναι οι αναφορές του Ευσέβιου για τη μάχη, όπου αναφέρει πως ο ίδιος ο Κωνστντίνος, του διηγήθηκε πως ενώ προχωρούσε με το στρατό του, κοίταξε προς τον ήλιο και είδε από πάνω του, έναν φωτεινό σταυρό και την επιγραφή «Εν Τούτῳ Νίκα».
Αληθινό ή όχι, το όραμα άνοιξε το δρόμο για τη Συνθήκη των Μεδιολάνων που προάσπιζε την ανεξιθρησκία και αποτέλεσε την απαρχή για το οριστικό τέλος στους διωγμούς των χριστιανών.
Η ευθυγράμμιση των πλανητών Άρη, Κρόνου, Δία και Αφροδίτης
Στο physicsgg.me, διαβάζουμε:
Το μεγαλύτερο πολιτικό γεγονός στη χριστιανική ιστορία είναι ο προσηλυτισμός του Κωνσταντίνου, του πρώτου αυτοκράτορα που όχι μόνο δεν έδιωξε τους Χριστιανούς, αλλά υποστήριξε θερμά την Εκκλησία, μετατρέποντάς την σε έναν πάμπλουτο και πανίσχυρο θεσμό. Οι ρίζες της συμπάθειας του Κωνσταντίνου προς τη νέα θρησκεία είναι αδιευκρίνιστες.
Το 312 μ.Χ., στη μάχη με τον Μαξέντιο (Γιός του Μαξιμιανού, τον οποίο ο Κωνσταντίνος σκότωσε ή ανάγκασε να αυτοκτονήσει το Μάιο του 311) στη Μουλβία γέφυρα (σημερινό Ponte Molle) δυο χιλιόμετρα έξω από τη Ρώμη, είδε το μονόγραμμα «ΧΡ» με την επιγραφή «Εν τούτω Νίκα«, όπως μαρτυρεί ο Ευσέβιος, υποστηρίζοντας πως του το είπε ο ίδιος ο αυτοκράτορας.
Ο Κωνσταντίνος δεν μιλούσε Ελληνικά. Η λατινική έκφραση είναι «in hoc signo vinces». O Ευσέβιος παραδίδει πως ο Κωνσταντίνος είδε το «ΧΡ» μέρα, στον Ήλιο, δυο βδομάδες πριν από τη μάχη, ενώ ο Λακτάνιος πως το είδε στον ύπνο του την προηγούμενη νύχτα. Ο Ευσέβιος δεν ανέφερε τίποτε γι’ αυτό στην Εκκλησιαστική Ιστορία του, αλλά στον Βίο του Μακαρίου Κωνσταντίνου, που έγραψε είκοσι πέντε χρόνια μετά την νίκη του Κωνσταντίνου επί του Μαξέντιου.
Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες αποκρυπτογράφησης είναι ότι το μονόγραμμα «ΧΡ» δεν ήταν καθόλου διαδεδομένο σύμβολο και δεν βρέθηκε σε κανένα χριστιανικό συμβολισμό μέχρι τότε. Αντίθετα μ’ αυτό οι Παγανιστές σημείωναν ένα «καλό» ή ωφέλιμο» απόσπασμα κειμένου, υπονοώντας τη λέξη χρηστόν. Εντούτοις το «ΧΡ» αποτελεί το τριακοστό έκτο και τελευταίο γράμμα του αρμενικού αλφάβητου … υποδηλώνοντας ότι ο Χριστός είναι το Α και το Ω. Το εν λόγω μονόγραμμα εμφανίστηκε στην αυτοκρατορική περικεφαλαία την άνοιξη του 315, τρία χρόνια μετά το όραμα. Προσωπικά δεν αποκλείω τη διττή έννοια ή χρήση του για κάποιο διάστημα, μέχρις ότου επικράτησε η χριστιανική…..
….Κατά μια ενδιαφέρουσα εκδοχή, αυτό που είδε ο Κωνσταντίνος στον ουρανό, ήταν μια πολύ δυσοίωνη σύνοδος των πλανητών Άρη, Κρόνου, Δία και Αφροδίτης, στους αστερισμούς του Αιγόκερου και του Τοξότη. Για να αποφύγει τα δυσάρεστα συναισθήματα που προκλήθηκαν στο στρατό, μετέτρεψε το σύμβολο σε θετική δύναμη.…
….Η επακόλουθη νίκη του Κωνσταντίνου δικαιολογεί την μεταστροφή του στο χριστιανικό Θεό, ο οποίος έγινε προστάτης του. Επειδή ήταν αγράμματος και προληπτικός, μετά τη νίκη του πίστεψε ακράδαντα πως τελούσε υπό την εύνοια και την προστασία του χριστιανικού Θεού.
