Με ανάρτησή της στο Tweeter, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα κατάφερε να προσελκύσει πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά αρνητικά αυτήν την φορά αφού προσέλκυσε καθολικά πυρά ακόμα και από Ρώσους ακόλουθούς της.
Υποστήριξε συγκεκριμένα ότι «Οι αποβάσεις της Νορμανδίας δεν ήταν “game changer” (σ.σ. δεν έκριναν το παιχνίδι) για την έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Το αποτέλεσμα καθορίστηκε από τις νίκες του Κόκκινου Στρατού – κυρίως στο Στάλινγκραντ και στο Κουρσκ. Για τρία χρόνια, το Ηνωμένο Βασίλειο και στη συνέχεια οι ΗΠΑ καθυστερούσαν το άνοιγμα ενός δεύτερου μέτωπου.»
https://twitter.com/mfa_russia/status/1136256630021087233
H ανιστορικότητα έγκειται κυρίως σε δυο τομείς: Πρώτον, η σοβιετική επικράτηση εξασφαλίστηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό από την αθρόα παράδοση στρατιωτικού υλικού, αρμάτων μάχης, φορτηγών, μαχητικών και μεταφορικών αεροσκαφών αλλά και πρώτων υλών και τροφίμων από τις Ηνωμένες Πολιτείες καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, δια θαλάσσης τόσο μέσω του Ηνωμένου Βασιλείου όσο και μέσω του Ειρηνικού Ωκεανού.
Υπολογίζεται ότι περίπου 17 εκατομμύρια τόνοι στρατιωτικού υλικού κάθε είδους παραδόθηκαν στην Σοβιετική Ένωση σε όλη τη διάρκεια του πολέμου από το 1941 κι εξής. Ενδεικτικά, σύμφωνα με ανοιχτές πηγές, σ’ αυτήν την περιόδο η Σοβιετική Ένωση παρέλαβε δωρεάν τα εξής, μεταξύ άλλων:
-427.284 φορτηγά,
-13.303 οχήματα μάχης
-Χιλιαδες άρματα μάχης M4 Sherman (και αγγλικά Valentine, Matilda κ.ά.)
-35.170 μοτοσυκλέτες
-2.328 οχήματα υποστήριξης πυροβολικού,
-2.670.371 τόνους πετρελαιοειδών (βενζίνη, πετρέλαιο κι αεροπορικό καύσιμο)
-4.478.116 τόνοι τροφίμων μακράς διάρκειας
-1.911 ατμομηχανές, 66 ατμομηχανές ντίζελ,
-9.920+ βαγονια
-51.500 οχήματα τύπου τζιπ
-1.000 ανατρεπόμενα φορτηγά,
-120 τεθωρακισμένα οχήματα
-35 βαρέα οχήματα.
-2.425 καταδιωκτικά αεροσκάφη P-40 Warhawk
-4.719 μαχητικά αεροσκάφη P-39 Air Cobra (σχεδόν τα μισά που κατασκευάστηκαν συνολικά)
-Γραμμή παραγωγής για μεταφορικά αεροσκάφη C-47, από τα οποία κατασκευάστηκαν χιλιάδες
-Εργοστάσιο παραγωγής ελαστικών που μεταφέρθηκε αυτούσιο από τις ΗΠΑ (!)
-Πυρομαχικά κάθε είδους ίσα με το σχεδόν μισό της ίδιας της σοβιετικής παραγωγής.
-Πολεμικό υλικό κάθε είδους (συρματόπλεγμα, τηλεφωνικό καλώδιο κ.ά.)
Την κρίσιμη αυτή συνεισφορά των ΗΠΑ στον αγώνα που έδινε η ΕΣΣΔ την έχει αναγνωρίσει κι η ίδια η Ρωσία με την δημιουργία και συντήρηση ενός μουσείου από το 2004 όπου εκτίθενται αντικείμενα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας. Το ρωσικό ΥΠΕΞ εν έτει 2019 όμως, το ξεχνάει αυτό.
Κι από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ δεν βρίσκονταν σε πολεμική κινητοποίηση, όπως ήταν η ΕΣΣΔ ακόμα και πριν τη ναζιστική εισβολή. Σύρθηκαν στον πόλεμο μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ και μόνο τότε άρχισαν την μαζική επιστράτευση και ξεκίνησαν να συμμετέχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις, έχοντας πάντως να αντιμετωπίσουν μία πανίσχυρη αυτοκρατορία στον Ειρηνικό Ωκεανό που δεν υπήρχε περιθώριο να αφεθεί με πρωτοβουλία κινήσεων.
Δεν ήταν δηλαδή το πρόβλημα ότι οι ΗΠΑ μπορούσαν να στρέψουν την προσοχή τους στην Ευρώπη από την αρχή αλλά δεν το έκαναν για κάποιους απροσδιόριστους λόγους που δεν μας λέει η Ζαχάροβα. Όταν χρειάστηκε να πολεμήσουν οι ΗΠΑ, το έκαναν και πλήρωσαν το αντίστοιχο φόρο αίματος, στη Βόρεια Αφρική, τη Σικελία, τη Νορμανδία κι έπειτα και κατά την προέλαση μέχρι την Γερμανία.
Παρομοίως, κι η Αγγλία πολεμώντας παράλληλα στις αποικίες της στη Ν/Α Ασία με τεράστιες απώλειες, είχε να αντιμετωπίσει το ναυτικό αποκλεισμό από τα υποβρύχια του Ντένιτζ έχοντας ήδη υποστεί μία ντροπιαστική ήττα στην Δουνκέρκη και με τις ιταλικές δυνάμεις να την κρατούν απασχολημένη σε Μεσόγειο και Βόρεια Αφρική. Δεν ήταν δηλαδή ούτε με την Αγγλία το πρόβλημα ότι είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων αλλά δεν άνοιγε ένα δεύτερο μέτωπο.
Οι δηλώσεις αυτές της Ζαχάροβα δεν έχουν καμία αξία και δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό πέρα από το να «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» των ήδη τεταμένων σχέσων της Ρωσίας με την Δύση για ένα θέμα όπου η Ζαχάροβα ουσιαστικά… χτυπάει ανοιχτές πόρτες! Κανείς δεν αμφισβητεί την κρίσιμη συνεισφορά και τις θυσίες του σοβιετικού λαού και στρατού, που εξάλλου είχε και τις μεγαλύτερες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό στην διάρκεια του πολέμου, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι δεν ήταν όλες οι απώλειες εξ αιτίας πολεμικών επιχειρήσεων αλλά άλλων παραγόντων (προγραφές, λιμοκτονίες, ασθένειες).
Το πρόβλημα είναι ότι μιλάμε για καταγεγραμμένη ιστορία στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν για την οποία ιστορία υπάρχουν ατελείωτες πηγές και βιβλιογραφία, οι δε δηλώσεις της Ζαχάροβα έγιναν σε ένα δημόσιο ανοιχτό διεθνές μέσο και όχι σε κάποιο κρατικό ελεγχόμενο ρωσικό μέσο, κι έτσι ο σχολιασμός ήταν ο αντίστοιχος με δριμείακριτική εναντίον της.
Είναι γεγονός ότι υπάρχει αντίστοιχη ρητορική και από την άλλη πλευρά και ορισμένοι στη Δύση υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ περίπου κέρδισαν τον πόλεμο μόνες τους. Φυσικά κι ούτε αυτό ισχύει και δεν έχει το παραμικρό νόημα η εκδήλωση έπαρσης ως προς το ποιος είχε την πλέον κρίσιμη συνεισφορά.