Ο στρατός της Ιερής Συμμαχίας (που είχε συγκροτηθεί από ευρωπαικά βασίλεια, κυρίως την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, την Αυστρία, την τσαρική Ρωσία και την Πολωνία) αιφνιδιάζει τον Οθωμανικό, καθώς ο τελευταίος αποσύρεται στο οχυρωμένο στρατόπεδό του πέρα από τον ποταμό Τίσα, 130 περίπου βόρεια του Βελιγραδίου, κοντά στη Zenta (σημερινή Senta, στη σερβική επαρχία της Βοϊβοδίνας).
Η απόκρουση των Οθωμανών στη Βιέννη το 1683 έδωσε μια παροδική δυναμική στην αυτοκρατορίων των Αψβούργων που κατέλαβαν αρκετά εδάφη ανήκοντα στον σουλτάνο. Αλλά ο συνεχιζόμενος πόλεμος με την Γαλλία εξακολουθούσε να στερεί δυνάμεις από το μέτωπο. Έτσι ο σουλτάνος Μουσταφά ο 2ος με νέες δυνάμεις κατόρθωσε να κρατήσει τα προπύργια του στα Βαλκάνια και να κερδίσει σειρά από νίκες κατά των αυτοκρατορικών.
Για το 1697 ο Μουσταφά σχεδίαζε μια μαζική εισβολή στην Ουγγαρία. Συγκέντρωσε ένα στράτευμα 100.000 ανδρών και βάδισε προς το Βελιγράδι. Εναντίον του κινήθηκε ο πρίγκηπας Ευγένιος της Σαβοΐας με 50.000 άνδρες περίπου. Τα ευρωπαϊκά στρατεύματα ήταν σαφώς πιο οργανωμένα και εκπαιδευμένα αλλά υστερούσαν σε αριθμό. Οι Οθωμανοί πέρασαν το Δούναβη και καθώς κινούνταν για να περάσουν αργά τον ποταμό Τίσα, κοντά στην πόλη της Zenta οι δυνάμεις της συμμαχίας τους εντόπισαν και τους προσέγγισαν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί.
Ο Ευγένιος της Σαβοΐας ήξερε να εκμεταλλευτεί μια ευκαιρία και παρά την αριθμητική μειονεξία διέταξε αμέσως γενική επίθεση. Με την ταυτόχρονη κρούση πυροβολικού και πεζικού και την επέλαση του ιππικού, οι Οθωμανοί πανικοβάλονται και αποδεκατίζονται. Από τους 80-100 χιλιάδες του στρατού τους οι 30 χιλιάδες σκοτώνονται, οι 10 χιλιάδες περίπου από πνιγμό.
Η ήττα ακύρωσε την εκστρατεία και οδήγησε στη συνθήκη του Κάρλοβιτς, που θα αποσπάσει από τη σουλτανική κυριαρχία την Τρανσυλβανία και εδάφη στην Ουγγαρία και τη Βοσνία, επιτρέποντας την ισχυροποίηση του ουγγρικού κράτους και την καθιέρωση της Αυστρίας ως κυρίαρχης στον κεντροευρωπαϊκό χώρο.
