Στη μεγάλη και αμφίρροπη μάχη για την άρση της πολιορκίας της Ακρόπολης των Αθηνών το 1827, οι Τούρκοι επιτίθενται εναντίον του οχυρωμένου στρατοπέδου των Ελλήνων επαναστατών στην περιοχή της Καστέλλας του Πειραιά αλλά αποκρούονται μετά από επική μάχη. Η σύγκρουση ήρθε μετά τη νίκη του Κιουταχή πασά στο Καματερό, που τον έσπρωξε να απαιτήσει την παράδοση των Ελλήνων πολιορκημένων στην Ακρόπολη.
Όταν οι τελευταίοι αρνήθηκαν, ο Κιουταχής κινήθηκε κατά του ελληνικού στρατοπέδου στην Καστέλλα με 1.500 άνδρες, ιππικό και πυροβολικό, εφορμώντας από τα Πατήσια. Οι Έλληνες, ειδοποιημένοι για την κίνηση των τουρκικών στρατευμάτων, οργανώθηκαν αμυντικά. Ταμπούρια σκάφτηκαν και ο στρατηγός Γκόρντον έταξε πυροβόλα στο λόφο της Καστέλλας, ενώ ο στόλος (ουσιαστικά το ατμόπλοιο «Καρτερία» και δύο μπρίκια) βρισκόταν στα νώτα τους για να προσφέρει στήριξη με τα πυροβόλα του.
Το πρωί της 30ής Ιανουαρίου/11 Φεβρουαρίου οι Τούρκοι επιτέθηκαν με ορμή. Ξεκίνησαν με ισχυρή υποστήριξη πυροβολικού αλλά η προτοιμασία των ελληνικών θέσεων υπήρξε σωτήρια. Καθώς το τουρκικό πεζικό αναπτύχθηκε, ελληνικά πυροβολεία από την Καστέλλα και τα ταμπούρια άνοιξαν πυρ. Τα εύστοχα πυρά των Ελλήνων αλλά και η εμφάνιση την κατάλληλη στιγμή της ναυτικής μοίρας και ιδίως του ατμοπλοίου «Καρτερία» θέρισαν τους Τούρκους που άφησαν πίσω 300 νεκρούς. Οι Έλληνες έχασαν κάπου 60.
Οι Τούρκοι θα συνεχίσουν τις επιθέσεις σε άλλα σημεία, επιχειρώντας ακόμα και κυκλωτική ενέργεια με ιππικό αλλά θα αποκρουστούν με σημαντικές απώλειες. Η φθορά ήταν τέτοια που ενθάρρυνε την ελληνική αντεπίθεση που οδήγησε σε καταδίωξη τους πέρα από τις θέσεις εξόρμησής τους. Αυτή η επιτυχία των Ελλήνων στην Καστέλλα ενίσχυσε το ηθικό τους και έδωσε θάρρος στην ελληνική φρουρά στην Ακρόπολη που βρισκόταν υπό πολιορκία.
Δυστυχώς οι Έλληνες απέτυχαν να κεφαλαιοποιήσουν την τοπική αυτή νίκη και να ενωθούν με τις υπόλοιπες δυνάμεις τους. Στις 20 Φεβρουαρίου οι Τούρκοι θα επιτεθούν ξανά χωρίς επιτυχία. Δύο εβδομάδες μετά θα φτάσει στο στρατόπεδο και ο ίδιος ο αρχιστράτηγος της Ρούμελης, Γεώργιος Καραϊσκάκης, με ενισχύσεις, αλλά ο θάνατός του τον Απρίλιο και η άφιξη των Βρετανών αξιωματικών (διορίστηκαν από το Εκτελεστικό ωε αρχηγοί των κατά ξηρά και θάλασσα επαναστατικών στρατευμάτων) θα οδηγήσει το ετερογενές αυτό στράτευμα των 8-10 χιλιάδων ανδρών σε διάλυση και τελικά ήττα, κάτι που θα επιφέρει την πτώση της Ακρόπολης.
