ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 10/23 Μαρτίου 1921: “Το τελικόν χτύπημα κατά του Κεμάλ” και η 2η Μάχη του Ινονού

Ξεκινούν οι επιχειρήσεις της Ελληνικής Στρατιάς Μικράς Ασίας προς καταδίωξη, κύκλωση και καταστροφή των Κεμαλικών δυνάμεων στην Ανατολία.

Η επιχείρηση αποτελεί συνέχεια συμπλοκής μικρού αναγνωριστικού αποσπάσματος του Ελληνικού Στρατού με τουρκικά τμήματα υπό τον συνταγματάρχη Μουσταφά Ισμέτ, τον Ιανουάριο του 1921 έξω από την Προύσσα. Στην συμπλοκή εκείνη, οι Έλληνες αντιμετώπισαν για πρώτη φορά τον αναδιοργανωμένο στρατό της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και αν και κέρδισαν τη μάχη, απωθώντας τους Τούρκους και προξενώντας τους μεγαλύτερες απώλειες, υποχώρησαν, εφόσον ο στόχος της επιχείρησης ήταν αναγνωριστικός. Οι Τούρκοι το παρουσίασαν στο εσωτερικό και διεθνές μέτωπο ως μεγάλη νίκη και ονόμασαν τη συμπλοκή “Πρώτη Μάχη του Ινονού”.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 28 Δεκεμβρίου 1920/9 Ιανουαρίου 1921: Πρώτη μάχη του Ινονού

Μεσολάβησαν προσπάθειες ειρήνευσης στο Λονδίνο, όπου οι Τούρκοι με την πεποίθηση της υπεροχής προσπάθησαν να κεφαλαιοποιήσουν την πρόσφατη “νίκη” τους. Όταν δεν τα κατάφεραν, αποχώρησαν και οι επιχειρήσεις επανεκκίνησαν. Το ελληνικό επιτελικό σχέδιο προέβλεπε μια γενική επίθεση που θα διασπούσε και θα κύκλωνε τις τουρκικές δυνάμεις, δίνοντας ένα ξεκάθαρο αποτέλεσμα το οποίο θα εξασφάλιζε το τέλος του πολέμου. Οι Τούρκοι ενισχύθηκαν και αυτοί αλλά υστερούσαν ακόμα σε αριθμούς και υλικό.

Στις 23 Μαρτίου 1921 (10 Μαρτίου με το παλιό ημερολόγιο) το ελληνικό Γ΄Σ’ωμα Στρατού ξεκίνησε από την Προύσσα με κατεύθυνση προς το Δορύλαιο (Εσκί Σεχήρ) και το Α΄Σώμα από το Ουσάκ προς τη Νικόπολη (Αφιόν Καραχισάρ). Οι Τουρκικές δυνάμεις ήταν ταγμένες αμυντικά και ακολούθησαν σκληρές συγκρούσεις, ελληνική προέλαση και τουρκικές επιβραδυντικές επιχειρήσεις προς το Ινονού.

Άρθρο της εφημερίδας “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” για την έναρξη των επιχειρήσεων στη Μικρά Ασία έναντι των τουρκικών δυνάμεων.

Οι επιχειρήσεις δεν θα στεφθούν με επιτυχία με αποτέλεσμα, το μεν Γ΄ ΣΣ να επιστρέψει στις θέσεις εξόρμησής του μέχρι τα τέλη του μήνα, ενώ το Α΄ ΣΣ να φτάσει στην τοποθεσία Τουμλού Μπουνάρ. Στις 31 Μαρτίου (νέο ημερολόγιο), οι Τούρκοι έλαβαν ενισχύσεις και αντεπιτέθηκαν τοπικά, επιτυγχάνοντας μικρά εδαφικά κέρδη ενώ οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι τον Απρίλιο.

Μουσταφά πασά Ισμέτ (μετέπειτα γνωστός ως “Ινονού”) με τον Μουσταφά Κεμάλ (δεξιά) στο μέτωπο.

Αν και ως σύγκρουση ήταν μια τακτική ισοπαλία, ο αντίκτυπός της θα κάνει τις ευρωπαϊκές Δυνάμεις να αναγνωρίσουν την ύπαρξη ισχυρής τουρκικής δομής, πολιτικά και στρατιωτικά, ικανής να αντέξει έναντι ενός οργανωμένου στρατού, σαν τον ελληνικό και να αποστείλουν αντιπροσώπους στην Άγκυρα για επαφές. Επίσης, μετά τη 2η μάχη του Ινονού ξεκινά η μεταστροφή της πολιτικής των Γάλλων και των Ιταλών, που στο εξής θα αρχίσουν να στηρίζουν τις θέσεις του Μουσταφά Κεμάλ βλέποντάς τον ως ένα ισχυρό παρόν και ένα πιθανό μέλλον στην μετα-σουλτανική Τουρκία. Ο συνταγματάρχης (Μιραλάι) Μουσταφά Ισμέτ θα λάβει το επίθετο “Ινονού” για τη δράση του και θα εξελιχθεί σε έναν από τους στενότερους συνεργάτες του Κεμάλ, ενώ αργότερα θα γίνει πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Τουρκίας.

Most Popular